De dag die je wist dat zou komen…

Vorige week woensdag leed onze partij een historische nederlaag bij de Tweede Kamerverkiezingen. De nederlaag kwam niet onverwacht, maar was wel groter en genadelozer dan waar we rekening mee hadden gehouden. De PvdA is electoraal afgerekend voor haar keuze tot regeringsdeelname in 2012.

Hoewel regeren met de VVD gezien de verkiezingsuitslag van toen logisch was, zeker omdat het land in een financieel-economische crisis verkeerde, heeft onze achterban dit duidelijk niet weten te waarderen. Des te meer spijtig, omdat ons land inmiddels mede door het gevoerde kabinetsbeleid wel uit de crisis is geloodst, en er daardoor nu juist weer ruimte voor investeren in de samenleving is. Op zich al een prestatie om de gehele kabinetsperiode uit te zitten, gelet op de politieke instabiliteit van de kabinetten daarvoor. Maar daar koop je geen brood voor.

Macro-economisch staat Nederland er nu duidelijk beter voor dan in 2012, maar nog niet voor iedereen is dat merkbaar: mensen hebben ondanks de goede perspectieven nog te weinig vooruitgang in hun eigen persoonlijke situatie ervaren. Dat hebben de kiezers ons aangerekend. En in de campagne hebben wij onvoldoende kunnen aantonen hoe de PvdA juist de randvoorwaarden voor herstel op sociale wijze hebben vormgegeven…

Als we beschouwen waar onze traditionele achterban naartoe is gegaan bij deze verkiezingen, dan blijkt sterk dat wij last hebben van de ‘issue’-partijen. Zonder andere partijen tekort te willen doen, zijn mensen met een klassieke vakbond/arbeidersachtergrond naar de SP overgestapt, de ‘groene hipsters’ naar Groen Links, de ‘hippies’ naar de partij voor de Dieren, de mensen met een migratie-achtergrond naar Denk, de ouderen naar 50Plus. Dit is natuurlijk niet het uitputtende verhaal, maar het legt wel een trend bloot. Een trend die overigens al langer gaande is: de klassieke middenpartijen hebben in een versplinterd partijpolitiek landschap allemaal moeite de stemmers vast te houden, ten koste van de opkomende partijen links en rechts van het midden.

…is de dag dat we eensgezind aan de toekomst van de PvdA moeten bouwen!

Wij staan voor de opdracht om de sociaaldemocratie te herpositioneren. Uiteraard moet dat op landelijk niveau gebeuren, maar ook op lokaal niveau kunnen we een steentje bijdragen.

Als we zien hoe andere partijen zich profileren op thema’s (inclusief de populistische retoriek in campagnetijd) is voor ons hierbij de hoofdvraag: van welke linkse issues zijn wij, of moeten wij worden?

Dat is een discussie waar ook wij in het Westerkwartier aan moeten.

Immers, de tijd is schaars om het vertrouwen van mensen terug te winnen. Met heldere standpunten, degelijk en herkenbaar beleid, en het enthousiasme voor onze stemmers het verschil te willen blijven maken, zoals we nu ook doen in Grootegast, Leek, Marum en Zuidhorn.

Volgend jaar november vinden bij ons de raadsverkiezingen plaats, in verband met de herindeling ruim een half jaar later dan in de rest van Nederland. Dat klinkt ver weg, maar dat is het niet.

Het traject om tot een verkiezingsprogramma te komen zal binnenkort al starten. Het begin van een traject dat moet leiden tot een goeie uitslag voor links, en daarbinnen uiteraard voor onze eigen PvdA, waarbij wij in de nieuwe gemeente aan de slag kunnen. Dus de mouwen moeten meer dan ooit worden opgestroopt. Dit is het moment om er samen de schouders onder te zetten. Juist nu. Doet u mee?